Pieces of Heaven

It's one of those days that you expect to turn our right because you are positive person... but then again something's don't just fall down to pieces! We, the world is not fair but its not a reason to bring you down or ruin the day the MAN as given you to live… I just have to stay focused for the competition for survival is getting harder and harder everyday… and the enemy is getting tougher than ever…

Buti na lang may mga tao na nahandyan lang lagi sa likod mo… at sigurado kang di ka nila iiwan. Sana nga mag karoon ako ng quite time para sa sarili ko… unwind… relax… recast plans… and have a concrete strategy to meet goals set before time…

Dinuguan

(going to distributor)

Haist... Pasimula pa lang gulping na ao... Sang katutak na tanung na wala akong sagot... Butas na butas ao! Wish ko na sana mag alas tres na... Isang oras nang tapos ang meeting sa citimart nun... Makakahinga na ako ng maluwag...

On the bright side... May mga natutunan din ao... Malayo pa ang kapangyarihan ko... And it makes me decide na di pa ao pde mag sales associate... I want to master this craft first bago ao mag move to a higher level... God help me on this... Dinuguan na po ako... At thanks po dahil na experience ko tong onslaught na ito... Guide mo po so i may know what to do... Salamat po... Pati sa mga taong nasa likod ko na dumalangin para sa tagumpay ko...

Cont... (going to citimart)

Grabe... While were at king alton finalizing the br! He keep on saying "ayos lang yan pre... Pro pinagusapan na natin yan ee..." ang sakit na nang kalooban ko pro naka ngiti padin ako sa kanila... Paksyet ka... Laglag ao sau... Ginugulpi na nga ao ni boss niligtas mu pa sarili mo... Habang kumakain sila ng pancit sponsored by king alton... Ao kumukuha ng files to cover my lapses... Gutom na ko! kape, 2 cheese cake at tubig lang kinain ko sa Lucena... Sa Batangas naman hot choco lang at orbit chewing gum nagbgay ni boss... Dapat nag baon ako ng chocolate bar (survival kit q...) para atlease me power ups pa ko... Now were heading to citimart to face the real enemy... I say sorry in advance to my immediate visor. kakausapin daw kami sa lunes... As of the moment na sinusulat ko to, sumasakit na ang tiyan ko dahil sa tropicana na galing din sa distributor. anticipated ko na to pero need ko uminum ng kahit anu kanina... Kahit compy ung rides ni boss, i want to get out and be alone... This is nightmare for me while im awake and in broad daylight... I can't use my weakness as my strength at this very moment... They sound very happy with their conversation while me is at the corner nursing my unseen wounds... (lalim putcha!!!) i was brutally damaged, my confidence is shattered... I was thinking na mag resign pero pag naiicip ko yung mga katatapos lang na scenario... Parang di ko na kakayanin kahit sa ibang kumpanya pa... We stop at Max's restaurant for lunch bago mag meeting with citimart... Gutom ao pero walang gana...

Cont... (meeting with citimart @ maxs burgos)

The meeting going well naman... Si rcl at ung gi ang magkausap... the rest is tahimik lang... They nid calcu para mag bangga ang mga data nila... Habang si rll ee na order ng buko pandan... Hahaha!!! Nakakatawa na ao uli... I think i'll be fine sakto sa pagtapos ng araw... Mag take note daw ao... Mainit yung head ng citimart... Feeling nya di nakakarating mga message niya para samin... Hmmmm... Inutusan kunin mga gift pack sa kotse' pag balik ko... Basag na ung taga citimart....

Cont... (after meeting)

Eto! Nasa revo na ni rll... Pauwi na kami maynila... Need ko na mag pc games... Kailanagn ko na pumunta sa virtual reality kung saan ao malakas at walang kinatatakutan... Kumain muna kmi lomi kahit bundat pa sa kabusugan... Di kasi nag lunch so boss... Siya bayad ng bayad, di naman siya kumakain... (tablan naman kayo...) hahaha!!! 5:10pm na sa relos ko... 2hrs ang expected na byahe... Haist' excited na ko matulog sa kama ko... Next week batangas ulit pero bago yun... Me aftermath pa tong meeting na to sa lunes...

Godspeed...

Sent from my Nokia phone

27.05.2011

Were at batangas city waitng for rcl and bgc... Will be having a meeting with citimart, a key account in batangas under king alton, our distributor for the said area....

I order hot choco because the bosses are almost near bel piatto... Dont want to keep they waiting...

Hope that the meeting turn out right and beneficial to both party...

Sent from my Nokia phone

Meetings

its just one of those days na kailangan mong gumising ng maaga para maligo at pumasok... Bitbit ang isa pang bag ng damit dahil after ng sang katutak na meeting ay pupunta ako ng Lucena para mag sampling... tatlong beses akong nasama sa meeting kausap ang mga boss... marami akong tricks of the trade akong natutunan at mas naintindihan ko ang tabko ng sales... Medyo antok na dahil expectator lang ako sa mga nagbabanggaang kapangyarihan ng mga boss... Hehehe! Hamuna... Patay oras na din naman to ee...

Sent from my Nokia phone

Picture of the day (05.24.11)

Candles and Prayers

This is take last May 14, 2011 at Kamay ni Hesus in Lucban, Quezon... Its inside the garden, after your route at garden then to mountain where you'll find the stations of the cross... then last is the Pieta.

Pag baba mo... makikita mo na ang tulusan ng kandila! 5 multi colored candles is worth Php20.00. Each candle represent something valuable. (family, money, career, health, love)

I love praying... pero mapili ako sa lugar at sa pagkakataon... hehehe!!!! (sowee BRO!!!!)

Turning Point... A fork stuck in the road!!!

Dumarating talaga ang pagkakataon kung saan ang tao ay darating sa punto na siya ay hihinto sa daan hugis salapang ng tirador... mamimili siya kung saan daan siya tatahak upang ipagpatuloy ang kanyang paglalakbay sa kanyang byahe sa buhay... mag mga kasamahang kailangan iwan dahil di yon ang landas na pinili nya...

Wag kang malulumbay... imbes ikaw ay matuwa dahil merun siyang lakas ng loob para sumubok sa daan na hindi mo tinahak... Iyo na lang pakatandaan may darating din na bagong kasama sa paglakbay at ipananalngin na muli sa dulo ang mga dating kasama ay makadaupang palad.

"Mahirap maging emotionally attached sa bagay na alam mong hindi din magtatagal - Di Licop"

Mahirap na masarap... seize the moment ikaw nga dahil malamang sa malamang na hindi na muling mauulit ang tagpo kung saan makakahalubilo mo ang mga taong ito...

[ang emo ng blog ko... pero totoo!!! hahaha... i hate you 05.24.11]

ortigas - pagkain capital para sa mga taga mega!!!

Flat tops by ricoa... On of the all time favorite chocolate ng mga
pinoy... This has been in the market for quite sometimes. I remember
that it only cost 50 cents per piece when it first touches my
tongue... But now it cost php 1.50 per piece... Any ways! Its still
our favorite no matter what! And be pass on to generation next...

kababayan!

Kababayan is one of the most famous bread for meriende of Pinoy... No
body really knows where the name came from but thr hell... This really
taste good... Von apetite!

Mobile blogging

Testing my 1st mobile blog

Mahal na Araw sa Bundok Banahaw'

Hahayaan ko na muna ang papipilit na magsulat sa wikang ingles kay di at tina (common friends) at ako ay susulat sa wikang kinalakhan ko...

Medyo matagal na din nung huli akong mag blog dahil sa sunod sun

od na mga byahe ko... Nag simula ito nung mahal na araw. Kinailangan kong pumunta ng bundok banahaw para ipatikim sa mga tao ang aming bagong produktong kape at sardinas. Nung patungo pa lang kami ay ayos naman ang pakiramdam ko, ngunit palapit na kami ay biglang uminit ang pakiramdam ko na parabang ako'y lalagnatin. Pag lapag namin sa paanan ng bundok, kami muna ay nag ikot-ikot para maplano namin ang aming g

agawin. Maraming bayarin bago makarating sa bundok dahil alam nila na maramingdayo kayo pinagkakitaan nila to... Samut sari din ang mga panina na inyong makikita. Pag katapos namin ikutin ang paanan ng bundok. Kami ay tumungong lucena para dun magpahinga. Kinailangan ko uminum ng gamut pat matulog ng maaga para maibsan ang aking nadarama. Buti na lang ng sumunod na araw ay ayos na ang aking pakiramdam. Muli kami ay tumungo sa nasabing bundok para isagawa ang aming layunin... Bitbit ang mga produkto sa loob ng aming mga bag! Kami any namigay sa aming mga nakakasalbong at sa mga naliligo

sa batis. Sa simula ay ayaw nilang tanggapis sa pagaakalang may kapalit ang aming pinamimigay, di nag laon ay sila na mismo ang lumalapit para manghingi. Sa dulong kanan nag batis ay may hagdang bato patungo sa isang kweba. Dito ang mga diboto ay nagtitirik ng kandila ang nag aalay ng panalangin. Sa loob nito ay may mga artal kung saan nakalagay ang mga rebulto ni Kristo at ni Inang Maria. Tyiempo naman na may isang deboto na nakikipag usap sa isang matanda para tulungan xa manalangin. Tinanung ni lolo "anu bang gusto mong ipanalangin natin..." Sumagut ang ale "kaligtasan at masaganag buhay po!" Pagdakay nagsimula nang manalangin si lolo sa malalim na tagalog. (Mas malalim pa sa tagalog ko...) Pagkatapos namin mamigay, muli kami ay bumyahe tungong Lipa Batangas para maghanda kinabukasan. Habang nasa byahe ay naisipan namin bisitahin ang mga simbahan na aming madaraanan. Halos naka anim na simbahan kami bago kami nakarating sa aming destin

asyon. Nag gabing iyoan, kami ay nag lasing na dapat ay kahapon pa namin ginawa ngunit hindi natuloy dahil masama ang aking pakiramdam.

Kinabukasan kami ay tumulak na pa Maynila para g

unitain ang mahal na araw sa piling ng aming pamilya...

Naulan

Pagkatapos ng isang linggong pag iikot sa kanlurang Luzon… napagtanto ko na kailangan ko na mag pa gupit. Dahil ang bieber look ko ay hindi na naaayon sa panahon at sa aking trabaho…

Mga Dahilan:

· Pag gising ko sa umaga… tayu tayu na sil

a at ayaw sumunod sa gusto kong ystilo… nag mamarunong na xa…

· Pangalawa, sa init ng panahon ngaun laluna sa probinsya ay tumatagaktak ang pawis at nanunulay sa mahaba kong bangs.

· Magastos na siya sa shampoo… (dapat mag tipid)

Kaya’t naisipan ko na mag pagupit ng ayon sa panahon… Tsdaaannn!!!!

Bahagyang kalbo sa bilang na tres ng aparatong tinatawag na razor. NYAHAHAHA!!!

Pagkatapos ko sa barbero ay anung ginhawa ang aking nadama… ang hangin na dumarampi sa aking ulo ay napakalamig… agad akong umuwi para maligo dahil sa mga maliliit na buhok na kumapit sa aking damit at balat. At sa pagbibiro nang pagkakataon… biglang dumilim ang ulap at agad na bumuhos ang malakas na ulan…

Naalala ko ang mga kapwa ko ka empleyado (di,tina,nads)... “Naku! Kahit hindi nila ako kaibigan… nag aalala ako na mahirapan silang umuwi mamaya…” Agad akong nag palit ng saluwal at naligo sa mala yelo sa lamig na ulan. Dinama ko ang pag tama ng bawat butyl ng ulan sa aking muka! Para kang nasa shower… Naalala ko tuloy nung kabataan ko pag na ulan… inaabangan naming ang pag apaw ng estero at maging isang malaking swimming pool ang kalsada. Wala kaming pakialam kung madumi at mabaho ang tubig baha o kung kami ay mmakasagap na sakit. Bastat ang mahalaga ay ma-enjoy namin ang pagkakataong iyon.

Da best talaga ang hapong iyon… nag pa pray ako at nagpasalmat sa pagkakataong maranasang muling maligo sa ulan…